In memoriam: Wageh Zaki evangelist in Soedan en Tsjaad

Nieuwsartikel

De Egyptische Wageh Zaki was een bijzondere zendeling en een trouwe dienaar. Hij was bekend om zijn trouw aan, en het dienen van de Heere op afgelegen en moeilijke plaatsen vol conflicten en burgeroorlogen. God beschermde hem vaak tegen gevaar. De evangelist had een luisterend oor, een pastoraal hart en hij was als een herder voor vele onbereikten. Hij werd slechts 46 jaar.

Uit de kring van gemeenten die Stichting Ismaël in Egypte ondersteunt, ontvingen we zijn bijzondere levensverhaal. We delen het graag ter inspiratie en bemoediging.

Wageh Zaki (1978), groeide op in Minya, Opper-Egypte, een stad 300 km ten zuiden van Caïro. Op jonge leeftijd hoorde hij al over de Heere en hield dat niet voor zichzelf. Hij deelde veelvuldig en vaak de levensreddende boodschap van het Evangelie met iedereen die hij ontmoette, vooral op plaatsen waar mensen nog nooit van God hadden gehoord. Wageh wijdde zijn hele leven aan het zoeken naar het koninkrijk van God, zoals de Heere Jezus zelf zegt in Mattheus 10:39: “Die zijn ziel vindt, zal dezelve verliezen; en die zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil, zal dezelve vinden.”

Diep geloofsleven

Sinds 1993, tijdens zijn middelbare school, initieerde hij dagelijks gebedssamenkomsten. Moslims bidden vijf keer per dag en de groep jong gelovigen besloot dagelijks vier keer per dag samen te komen in de kerk en samen de Bijbel te bestuderen. Eén van de favoriete Bijbelteksten van Wageh staat in Mattheus 5:19: “Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden, en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen.” Zijn geloofsleven was rijk en diep. Zijn zus Helen vertelde dat Wageh ook haar aanmoedigde om meer in de Bijbel te lezen, wat de Heere ook aan haar hart heeft willen zegenen.

Eenvoudig leven

Wageh volgde een Bijbelschool en in 2006 vertrok hij naar het zuidelijke buurland Soedan en later naar Tsjaad, om daar te getuigen, te delen en gehoor te geven aan Zijn roeping. Wageh en zijn vrouw Gehan woonden daar onder moeilijke omstandigheden. Het was daar soms vijftig graden Celsius. Ze leefden heel eenvoudig en moesten vaak kilometers lopen voor water. Wageh ‘zuiverde’ het water met een doek voordat hij het dronk. In het dagelijks leven was hij timmerman en verdiende daar zijn brood mee. Maar hij gaf gul aan anderen om te delen wat hij had.

Verdrukking

Wageh werd vaak beroofd, maar bleef de Heere dienen zonder wrok. Hij hield stand, volgde zijn roeping en bleef evangelist in woord en daad, ondanks de gevaren en moeilijkheden. Soms deed Wageh dingen in het geheim, omdat zijn werkzaamheden als evangelist te veel gevaar liepen. Zijn motivatie was om Christus bekend te maken, zoals staat in Marcus 16:15 waar de Heere Jezus zegt: “En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle kreaturen.” Wageh deed wat er staat en verspreidde Gods Woord overal. Zijn verhaal inspireert anderen om hetzelfde te doen en de boodschap van het evangelie naar de uiteinden van de aarde te brengen.

Wageh deed wat er staat en verspreidde Gods Woord overal.

Gebedsleven

Wageh was een man van gebed. In zijn plaatselijke kerk wachtten de leiders altijd vol verlangen op de terugkeer van de missionarissen. Wageh bracht uren op zijn knieën door in gebed, en hij geloofde dat een ‘succesvol’ man in de bediening een man van gebed moest zijn.

Een onverwacht einde

Op een dag kreeg Wageh malaria. Niet alleen hij, maar ook zijn vrouw Gehan. Dit veroorzaakte veel problemen, vooral omdat ze niemand anders hadden om voor hen te zorgen. Voor velen is malaria een slopende ziekte met dodelijke afloop, maar Wageh en Gehan mochten weer herstellen. Toch werd Wageh slechts 46 jaar. Hij overleed aan een auto-ongeluk, zijn jonge vrouw als weduwe achterlatend. Zijn begrafenis had een enorme indruk op de nabestaanden. In plaats van droefheid was er vreugde omdat ze dankbaar waren voor het leven wat hij leefde en hoe zijn levenswandel velen tot zegen was. Sommigen zeiden: “Het voelde meer als een huwelijksfeest dan een begrafenisceremonie.”

In memoriam

Moheb Elhag, een geestelijk leider zei: “We hebben een geloofsheld verloren. Wageh had een krachtige roeping van God, liet alles achter wat hij had om de Heere bekend te maken onder de volken en hij was volledig toegewijd. Wageh diende op moeilijke plaatsen en onder zware omstandigheden en had een grote liefde voor mensen.” Over zijn vrouw memoreerde hij: “Gehan, u was in Soedan en Tsjaad een geweldig en groot voorbeeld voor andere zusters. Samen met uw overleden man volgde u God tot het einde en offerde alles op voor de Heere. En u wist dat er een prijs verbonden was aan deze bediening. Maar het Woord Gods is levend en krachtig (Hebr. 4:11)”.

Dit verhaal verkregen we uit het veld via een gemeente die door Stichting Ismaël wordt ondersteund. In verband met de veiligheid zijn sommige feiten en (plaats)namen veranderd. Dit verhaal staat ook in het eerste magazine van Stichting Ismaël. Vraag het magazine aan via info@stichting-ismael.nl