Het is niet voor het eerst dat ik een condoleance meemaak. De dood is hier nooit ver weg. Kleine kinderen sterven niet meer zo vaak als vroeger, maar toch nog beduidend vaker dan in Nederland. En dan is er het verkeer: doodsoorzaak nummer één in het land waar wij wonen.
Steeds als er iemand is overleden, hoor ik de nabestaanden Gods naam op de lippen nemen. Zonder spoor van twijfel belijden ze dat Gods naam geprezen moet worden. Dat Hij doet wat goed is. Dat Hij genadig is.
Intussen begrijp ik beter wat Walid ermee bedoelt. Hij hoopt dat God genadig is voor wie buigt onder het lot dat je treft. Dat lot, “qadr” in het Arabisch, kun je niet ontlopen. Er gebeurt wat er moet gebeuren.
Zelf bedoel ik iets anders als ik God genadig noem. Ik bedoel dat God genadig wil zijn zoals een vader genadig is. Dat Hij er bij is in het lijden en in Christus zelfs heeft laten zien dat Hij er alles voor over had om ons genade te betonen.
Maar hoe kan ik dat aan Walid laten zien? Hoe vertel ik moslims die zich schikken naar het noodlot dat er een Vader is die oneindig veel meer om ons geeft dan wij ons kunnen voorstellen? Daarvoor moet ik woorden als genade –woorden die Walid zijn hele leven al gebruikt– van een nieuwe invulling voorzien. Heere, vermeerder onze wijsheid om een Bijbelse invulling te kunnen geven aan woorden als genade – woorden die zonder Christus ten diepste inhoudsloos en leeg blijven.
Lees hier meer over de Woestijnleven projecten.
Wilt u deze projecten een financiële impuls geven?
Uw gift (ANBI, fiscaal aftrekbaar) is heel hartelijk welkom op rekeningnummer
NL68 TRIO 0786 7131 43 t.n.v. Stichting Ismaël
Hebt u de mogelijkheid om periodiek te steunen?
Klik hier en kies als bestemming Woestijnleven (veldwerkers algemeen).